Wojska Powietrzno – Desantowe Federacji Rosyjskiej jako Rodzaj Sił Zbrojnych zdolny do udziału w konflikcie zbrojnym hybrydowego charakteru

1,5K

Poniższy felieton jest przedostatnim traktującym o potencjale Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej, który z powodzeniem może zostać użyty do prowadzenia działań w ramach konfliktu zbrojnego hybrydowego charakteru. W poprzednim umieszczonym na łamach ZycieStolicy.com.pl omówiłem potencjał prywatnych przedsiębiorstw wojskowych (PMC). Dziś kolej na Wojska Powietrzno – Desantowe (WPD). Obecnie stan osobowy WPD FR szacowany jest na ok. 45 tys., z czego większość to żołnierze zawodowi i kontraktowi. Wciąż kontynuowany jest proces uzawodowienia jednostek. Jako osobny Rodzaj Sił Zbrojnych (RSZ) stanowią odwód Naczelnego Dowódcy. Charakter działań bojowych w jakich brały udział (dwie kampanie czeczeńskie, Gruzja 2008, Krym 2014) oraz permanentny proces uzawodowienia i modernizacji pozwala na stwierdzenie, iż WPD są zdolne do wsparcia działań sił specjalnych stanowiących trzon sił szybkiego reagowania Federacji Rosyjskiej. Argumenty za takim stwierdzeniem są następujące:

• • bardzo krótki czas reakcji na zagrożenie,
  • zdolność do przerzutu na bardzo duże odległości,
  • wysoki poziom uzawodowienia oraz bardzo dobry poziom wyszkolenia bojowego uzyskany intensywnością i ilością ćwiczeń danego rodzaju wojsk.

Potwierdzenie przyjętego twierdzenia znajdziemy w konflikcie ukraińskim 2014 r., w ramach którego większość z tzw. Zielonych Ludzików pochodziła z jednostek WPD. Znawcy przedmiotu dodadzą, iż oficjalne (…) zadania postawione przed tą formacją w czasie pokoju obejmujące udział w rozwiązywaniu konfliktów międzynarodowych oraz rozpoznanie i przeciwdziałanie wystąpieniu konfliktu wewnętrznego w innym państwie (…)[i] umieszcza je na jednym poziomie z jednostkami szybkiego reagowania.

Obecnie w skład WPD wchodzą dwie dywizje desantowo – szturmowe (trzecia prawdopodobnie w trakcie formowania), dwie dywizje powietrzno – desantowe oraz cztery brygady desantowo – szturmowe (poszczególnych okręgów wojskowych), pułk sił specjalnego przeznaczenia, samodzielny pułk łączności oraz Instytut WPD (patrz rys. 1).

Charakter szkolenia realizowany w omawianym RSZ FR dostosowano na potrzeby działania we współczesnym środowisku bezpieczeństwa w tym do działań w ramach wojny hybrydowej[ii].

Rys. 1: Prawdopodobny skład WPD FR [opracowanie własne].

Wariant działania batalionowej Taktycznej Grupy Bojowej (bTGB) WPD

Analiza informacji opisujących przebieg szkolenia pododdziałów Wojsk Powietrzno -Desantowych Federacji Rosyjskiej dostępnych w OPEN SOURCES pozwala stwierdzić, iż szkolenie jednostek rozpoczyna się prawie każdorazowo osiągnięciem gotowości do podjęcia działań w Miejscu Stałej Dyslokacji (MSD). Następnie jednostka przemieszcza się do rejonu wyjściowego, w którym tworzona jest bTGB (w rejon przemieszczane są również jednostki, które wejdą w skład bTGB takie jak pododdziały artylerii, OPL, inżynieryjne, inne według specyfiki zadania). bTGB jest zatem modułem złożonym z pododdziałów rodzajów wojsk, którego głównym trzonem jest batalion powietrzno – desantowy lub desantowo – szturmowy. W trakcie realizacji zadania (ćwiczeń) zadania ogniowe na korzyść bTGB wykonuje artyleria armijna oraz lotnictwo. Najczęściej bTGB jest desantowana do 40 km od obiektu ataku, rzadziej bezpośrednio na obiekt (w przypadku, gdy nie jest broniony i nie posiada osłony OPL).

Na podstawie analiz możemy wyszczególnić cztery ETAPY realizowane w szkoleniu bTGB WPD FR:

ETAP I – w ramach którego bTGB (siły wydzielone do jej tworzenia) osiągają gotowość do podjęcia działań w MSD. W tym czasie wyższe dowództwo kontroluje wskaźniki pozwalające na określenie gotowości bojowej (ukompletowanie w ludzi, sprzęt, realizację harmonogramów pobierania zapasów, itp.) Po osiągnięciu gotowości do podjęcia działań, dowódca bTGB otrzymuje zadanie co pozwala mu na rozpoczęcie procesu planowania. Po zatwierdzeniu planu działania przez przełożonego przystępuje do jego realizacji. bTGB oraz siły rodzajów wojsk (do niej wydzielone) przemieszczają się w rejon ześrodkowania, gdzie po jego zajęciu następuje przygotowanie ludzi i sprzętu do załadunku na środki transportu powietrznego.

ETAP II – w danym etapie następuje załadunek na środki transportu powietrznego oraz przerzut sił w rejon działania. Pierwsza zrzucana jest grupa rozpoznawczo – przygotowawcza z zadaniem rozpoznania rejonu desantu powietrznego, zajęcia go, ubezpieczania i przyjęcia sił głównych desantu.

ETAP III – w przypadku desantowania w dogodnej odległości od obiektu ataku bTGB wykonuje rajd na obiekt, w trakcie którego ćwiczone są elementy walki z potencjalnym przeciwnikiem.

 ETAP IV – w danym etapie następuje zajęcie obiektu, a następnie jego obrona (najczęściej obiekty ataku położone są na poligonach co umożliwia bTGB przeprowadzenie strzelań ogniowych, inaczej obrony obiektu). Obiekt jest utrzymywany do momentu połączenia z siłami głównymi nacierającymi na kierunku działania bTGB.

Tym samym jeden z możliwych wariantów działania (użycia) bTGB może wyglądać jak
na rysunku poniżej.

Rys. 2: Czteroetapowy wariant działania bTGB WPD FR [opracowanie własne].

Reasumując, Wojska Powietrzno Desantowe ze względu na posiadane zdolności bojowe są drugim po Siłach Operacji Specjalnych rodzajem wojsk, który z powodzeniem może realizować zadania w trakcie konfliktu zbrojnego hybrydowego charakteru poza granicami Rosji. Jednostki WPD znajdują się trybie gotowości bojowej umożliwiającym natychmiastową reakcję na zagrożenie. Są jednym najbardziej wartościowych jednostek w SZ FR.

źródła:

[i]B. Grenda, Środowisko bezpieczeństwa europejskiego w świetle zagrożeń militarnych ze strony Rosji, s.279

[ii] Wojna hybrydowa – wojna łącząca w sobie jednocześnie różne możliwe środki i metody przemocy, w tym zwłaszcza zbrojne działania regularne i nieregularne, operacje w cyberprzestrzeni oraz działania ekonomiczne, psychologiczne, kampanie informacyjne (propaganda) – (MINI)SŁOWNIK BBN: Propozycje nowych terminów z dziedziny bezpieczeństwa – Biuro Bezpieczeństwa Narodowego