Sąd Okręgowy w Lublinie ponownie rozpatruje sprawę lekarza z Białej Podlaskiej skazanego wcześniej za przestępstwa seksualne wobec 14-latki. W lipcu ub. r. Sąd Najwyższy uchylił wyrok w tej sprawie i przekazał Sądowi Okręgowemu w Lublinie do rozpoznania w postępowaniu odwoławczym.
Sprawa dotyczy wydarzeń z lipca 2018 r., kiedy to według ustaleń śledczych lekarz pediatra Maciej T. z Białej Podlaskiej wielokrotnie kontaktował się z 14-latką za pośrednictwem portalu internetowego, doprowadził ją do obcowania płciowego i innych czynności seksualnych. W lutym 2020 r. Sąd Rejonowy w Białej Podlaskiej skazał lekarza za seksualne wykorzystanie małoletniej (poniżej 15. r. ż.) na dwa lata więzienia, a następnie Sąd Okręgowy w Lublinie utrzymał w mocy ten wyrok.
W lipcu ub. r. Sąd Najwyższy uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Okręgowemu w Lublinie do ponownego rozpoznania – uznał za zasadną kasację wniesioną przez obrońców Macieja T. Obrońcy podnosili m.in. że sąd rejonowy nie dopuścił dowodu z opinii biegłego z zakresu antropologii, który miałby ustalić, czy cechy pokrzywdzonej – m.in. budowa, ciała, waga, wzrost – mogły wskazywać, że ma ona więcej niż 15 lat. Podkreślali, że ustalenie tego jest kluczowe do stwierdzenia, czy oskarżony miał świadomość, że może popełniać przestępstwo. Wskazywali m.in., że był on przekonany, że pokrzywdzona ukończyła 15 lat i zeznawał, że wprowadziła go w błąd, co do swojego wieku.
Jak czytamy w pisemnym uzasadnieniu wyroku Sadu Najwyższego, sąd rejonowy odrzucił dowód z opinii biegłego jako nieprzydatny, ponieważ uznał, iż nie ma określonego wzorca nastoletniej dziewczynki, szczególnie, gdy różnica dotyczy tylko jednego roku. Sąd Najwyższy wskazał, że sąd I instancji sam dokonał wnioskowań, co do wieku i stopnia dojrzałości pokrzywdzonej, a jest to wiedza specjalna z zakresu antropologii i „dokonanie takich ocen musi być poprzedzone przekazaniem sądowi (opinii – PAP) przez specjalistę z danej dziedziny”. Zdaniem Sądu Najwyższego, „w realiach tej sprawy przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu antropologii było koniecznie”.
Jak poinformowała PAP rzecznik Sądu Okręgowego w Lublinie Barbara Markowska, dotąd odbyła się jedna rozprawa, tj. w listopadzie ubiegłego roku, podczas której rozpoznawane były wnioski dowodowe.
Sąd dopuścił wtedy dowód z opinii biegłego z zakresu antropologii. Po jej wpłynięciu, w marcu br. sąd dopuścił także dowód z opinii biegłego z zakresu seksuologii oraz wystąpił do biegłego z zakresu antropologii o opinię uzupełniającą
– zaznaczyła Markowska.
Z przekazanych informacji wynika, że do akt sprawy wpłynęła już opinia seksuologa, ale nie ma jeszcze uzupełniającej opinii biegłego z zakresu antropologii. Miała ona zostać dostarczona do 15 maja.
Na wniosek biegłego termin został przedłużony do 31 maja, jednak do tej pory opinia uzupełniająca nie wpłynęła. Po jej otrzymaniu sąd będzie mógł wyznaczyć kolejny termin rozprawy
– sprecyzowała rzeczniczka.
Zapytana o ewentualną możliwość odwołania się wtedy oskarżonego od kolejnego orzeczenia SO w Lublinie podkreśliła, że muszą być spełnione ściśle określone warunki, aby możliwe było skuteczne wniesienie kasacji.
Teoretycznie jest to możliwe, bo co do zasady, od każdego prawomocnego orzeczenia – przy spełnieniu pewnych warunków i obwarowań – przysługuje kasacja od prawomocnego wyroku sądu drugiej instancji. Jest to jednak środek o charakterze nadzwyczajnym
– dodała rzecznik Sądu Okręgowego w Lublinie Barbara Markowska.
Proces Macieja T. toczył się z wyłączeniem jawności ze względu na charakter sprawy. W lutym 2020 r. Sąd Rejonowy w Białej Podlaskiej, oprócz skazania Maciej T. na dwa lata więzienia, skierował go na terapię psychologiczną i orzekł zakaz zbliżania się do pokrzywdzonej, a także zakaz wykonywania zawodu lekarza pediatry i neonatologa przez trzy lata.
Rzeczniczka szpitala wojewódzkiego w Białej Podlaskiej Magdalena Us przekazała PAP, że doktor Maciej T. nie jest pracownikiem szpitala od 31 października 2020 r. Jak ustaliła PAP, pracuje obecnie w jednej z przychodni w Międzyrzecu Podlaskim.
To kolejna kontrowersyjna sprawa dotycząca wykorzystania seksualnego dzieci, którą zajął się Sąd Najwyższy. W poprzedniej sprawie Sąd Najwyższy podtrzymał wyrok sądu drugiej instancji, który obniżył wyrok gwałcicielom małych dziewczynek, uznając za okoliczność łagodzącą to, że nie dokonali oni szkód fizycznych na ciałach dzieci.
PAP/AS
