Zgodnie z zasadą od ogółu do szczegółu, aby nakreślić potencjalnie możliwy scenariusz zagrożenia dla Rzeczypospolitej Polskiej należy wziąć pod uwagę położenie geopolityczne naszego kraju.
Mówiąc o położeniu geopolitycznym naszego kraju na uwagę zasługują wschodni sąsiedzi Polski, którzy w swoich planach wojennych mogą uwzględniać konflikt z Polską
(tu zaznaczę, że tym samym biorą pod uwagę konflikt z NATO) czyli Federacja Rosyjska oraz Republika Białorusi, inaczej państwa zrzeszone w ramach Związku Białorusi i Rosji w skrócie ZBiR.
Scenariusz zagrożenia zazwyczaj uwzględnia rozwój sytuacji w następujących obszarach składowych środowiska bezpieczeństwa państwa: Polityczny, Ekonomiczny, Militarny, Społeczny, Informacyjny, Infrastrukturalny (obszary środowiska bezpieczeństwa PEMSII).
W przedmiotowym artykule zajmiemy się obszarem czysto militarnym, uszczegółowionym wręcz do poziomu pojedynczej jednostki wojskowej szczebla brygady / pułku.
W jednym z poprzednich artykułów na łamach https://zyciestolicy.com.pl/kijem-wisly-nie-zawrocisz/ opisywałem znaczenie wartości bojowej jednostki wojskowej zaznaczając,
iż jednostka jednostce nie jest równa nawet jeżeli staną naprzeciwko siebie jednakowe
w nazwie brygady pancerne. Poniżej, na przykładzie jednostek wojskowych polskich i rosyjskich szczebla brygada / pułk opiszę różnice, które mają zasadniczy wpływ na ich wartość bojową. Różnice, o których nie mając pojęcia łatwo jest formułować wnioski o słabości polskiej armii, nie wskazując zarazem na jej przyczynę lub krytykować rzekomo przegrane starcie w ramach symulacji.
Aby jednostka prowadziła skutecznie obronę lub natarcie koniecznym jest przestrzeganie szeregu zasad szeroko opisywanych w sztuce wojennej. Ponieważ to nie jest artykuł o PRZEWADZE, ZASKOCZENIU, EKONOMII SIŁ, MANEWRZE, RUCHU, INFORMACJI ani też o RAŻENIU, bo to nie jest jego celem, poniżej znajdziecie zestawienie najprostszych danych taktyczno – technicznych, o których planując działania np. obronę lub natarcie należy mieć pojęcie, krótko mówiąc trzeba je znać. Bez tej podstawowej wiedzy opracowanie najbardziej znanego autora traktujące o jakimkolwiek ćwiczeniu lub opisujące jakiekolwiek zagrożenie będzie nic nie warte. Oczywiście na tych kilku stronicach nie uda mi się zawrzeć całej wiedzy, którą zdobywa się na poszczególnych stopniach edukacji wojskowej, a która pozwala na skuteczne dowodzenie bądź planowanie działań zgodnie z przytoczonymi powyżej zasadami sztuki wojennej w trakcie realnego konfliktu zbrojnego.
Przechodząc do tematu, poniżej na pierwszym rysunku przedstawiono zasięgi wybranych, podstawowych polskich i rosyjskich zestawów przeciwlotniczych zapewniających osłonę przed Środkami Napadu Powietrznego (ŚNP).
Rys. 1: Porównanie zdolności osłony przed Środkami Napadu Powietrznego (ŚNP) potencjału polskiego i rosyjskiego [opracowanie własne]
Jakie znaczenie ma skuteczna osłona przed ŚNP? Zasadnicze, pododdziały OPL są jednym z elementów ugrupowania bojowego brygady lub pułku, a przewaga w powietrzu jest niezbędna do prowadzenia działań Sił Powietrznych oraz Wojsk Lądowych. Jej brak oznacza, że Siły Powietrzne nie mogą w pełni wykorzystać posiadanego potencjału. Zatem jednostki Wojsk Lądowych, które posiadają zestawy przeciwlotnicze tworzące „parasol” nad rejonem ich działania wzmocnione potencjałem przełożonego mają większe szanse na skuteczne prowadzenie działań. Wniosek z przedstawionego rysunku należy zawrzeć w pytaniu:
„W jakiej odległości od przeciwnika może działać nasze lotnictwo?”
Odpowiedź na to pytanie będzie zarazem potwierdzeniem zasadność zakupienia na uzbrojenie polskich Sił Powietrznych różnego typu rakiet jak też zakupu zestawów PATRIOT, które w odpowiedniej liczbie uzupełnią wskazaną dysproporcję. Jest to ważne ze względu na fakt, iż jednostki Wojsk Lądowych bez odpowiedniej osłony w bardzo szybkim czasie od rozpoczęcia konfliktu zostaną obezwładnione (patrz wojna w Iraku).
Drugim elementem ugrupowania bojowego brygady lub pułku jest artyleria. W jednym z artykułów przytoczyłem twierdzenie, iż podstawowym zadaniem artylerii w trakcie działań jest walka z artylerią przeciwnika. Jakie znaczenie ma zasięg posiadanych środków ogniowych oraz ich ilość wraz z możliwością koordynacji rażenia ogniowego w czasie rzeczywistym (tu polecam artykuł https://zyciestolicy.com.pl/czy-pododdzialy-144-dz-20-armii-zow-sz-fr-wezma-udzial-w-cwiczeniu-zachod-21/) przedstawia Rysunek 2.
Rys. 2: Porównanie zasięgu wybranych środków artyleryjskich będących na wyposażeniu polskich i rosyjskich jednostek [opracowanie własne]
Dysproporcja uwidacznia się jednak wtedy, gdy porównamy wybrane środki ogniowe, które znajdują się na uzbrojeniu brygady lub pułku, a w szczególności ilość tych środków. Liczby te bez wątpienia będą miały wpływ na wynik starcia artyleryjskiego. Szczegóły widoczne są na Rysunku 3. Różnica w potencjale ilościowym, a tym samym w wartości bojowej pogłębia się jeszcze bardziej na kolejnych szczeblach prowadzenia działań. Obecnie w naszych Siłach Zbrojnych praktycznie w każdej brygadzie znajduje się jeden dywizjon artylerii oraz w każdej dywizji jeden pułk artylerii (bez 18 DZ), gdy w pułku / brygadzie rosyjskiej, bez względu na to czy jest to brygada / pułk zmechanizowany czy pancerny w składzie każdego znajdziemy dywizjon artylerii rakietowej i dwa dywizjony artylerii samobieżnej (lufowej). Idąc dalej na szczeblu każdego Korpusu, Armii znajdują się brygady artylerii rakietowej (BAR), brygady artylerii samobieżnej (BA) oraz brygady rakiet operacyjno taktycznych (BROT). Doskonałym przykładem jest Okręg Kaliningradzki i stacjonujące w nim jednostki artylerii 11. KA: 152.BROT oraz 244.BA, które wzmacniają potencjał artylerii organicznej 7.pz, 79.BZ oraz 7.pcz (patrz artykuł https://zyciestolicy.com.pl/okreg-kaliningradzki-niezatapialny-lotniskowiec-zacumowany-przy-granicy-z-polska/).
Rys. 3: Dysproporcja w ilości środków artyleryjskich będących na wyposażeniu polskich
i rosyjskich jednostek [opracowanie własne]
Reasumując rosyjski pułk zmechanizowany lub pułk czołgów realizując postawiane zadanie zgodnie z obowiązującymi zasadami rosyjskiej sztuki wojennej przez cały czas prowadzenia natarcia posiadał będzie osłonę przed ŚNP oraz wsparcie artylerii organicznej jak i przełożonego. Ogólny schemat osłony i wsparcia wariantu natarcia pułku czołgów lub zmechanizowanego przedstawia Rysunek 4.
Rys. 4: Wybrane możliwości osłony przed ŚNP oraz wsparcia artyleryjskiego rosyjskiego pułku czołgów / pułku zmechanizowanego w natarciu [opracowanie własne]
Wariant działania rosyjskiego pułku zmechanizowanego w natarciu wrysowany na mapę został przedstawiony na Rysunku 5.
Rys. 5: Wariant działania rosyjskiego pułku czołgów / pułku zmechanizowanego w natarciu [opracowanie własne]
Opisany na Rysunku 5 wariant działania zakłada, że pułk zmechanizowany / czołgów otrzymał zadanie dnia polegające na zdobyciu Obiektu Nr 3. Obiekt ten położony jest od rubieży wyjściowej na ok. 40 – 50 km. Ważnym dla powodzenia natarcia są obiekty pośrednie takie jak Obiekt Nr 1 (most i przeprawa przez rzekę) jako zadanie bliższe oraz Obiekt Nr 2 (skrzyżowanie dróg) jako zadanie dalsze. Należy zwrócić tu uwagę, iż praktycznie na głębokość 35 km od rubieży wyjściowej nacierający pułk posiada możliwość wsparcia ogniowego własnych pododdziałów, gdy przełożony zapewni izolację odwodów. Wraz z postępem natarcia artyleria dokonuje poprawy położenia czym zapewnia wsparcie na całą głębokość realizowanego zadania. Ważne!!! – przez cały czas realizacji zadania pułk znajduje się pod osłoną własnych środków przeciwlotniczych.
Jakie znaczenie mają przedstawione wybrane, ogólnodostępne w Internecie dane oraz normy taktyczne dla bezpieczeństwa naszego kraju?
Mianowicie wychodząc z założeń Rysunku 5, jeżeli szerokość pasa natarcia rosyjskiego pułku szacunkowo wynosi od 10 do 15 km, a długość granicy Polski z Białorusią 418 km, z Okręgiem Kaliningradzkim 210 km to, ile i jak manewrowych jednostek muszą posiadać polskie Siły Zbrojne, aby prowadzić skuteczną obronę? Ile i jak manewrowych jednostek rozpoznawczych musimy posiadać, aby rozpoznać główne kierunki uderzenia przeciwnika?
Działania na polu walki wymagają świadomości sytuacyjnej (w tym o położeniu przeciwnika), świadomości budowanej już przed rozpoczęciem konfliktu, czyli w czasie pokoju. Rozwiązywanie dywizji, wycięcie na szczeblu dywizji batalionów rozpoznawczych, zmniejszanie stanów osobowych armii co wszystko miało miejsce w latach 2008 – 2015 za rządów konkretnej partii spowodowało, że nasze ugrupowanie bojowe stało się po części dziurawe. Na szczęście armia systematycznie odzyskuje swoją wartość bojową, a w naszym, polskim interesie jest, aby zaniedbania te były jak najszybciej usunięte.
Nie wymieniłem w artykule pozostałych elementów ugrupowania bojowego rosyjskiego pułku czołgów lub zmechanizowanego, takich jak odwód przeciwpancerny, pododdziały rozpoznania i Walki Elektronicznej (ciekawostka – Rosjanie w każdym pułku, brygadzie posiadają poddział Walki Elektronicznej, który prawdopodobnie jest zdolny do zakłócenia sygnału GPS w promieniu do 50 km, co to oznacza dla systemów naprowadzania…), o tym w kolejnym artykule, który pozwoli nam wskazać kolejne dysproporcje będące tematem naszych rozważań, a tym samym określić pożądane kierunki rozwoju naszej armii. Ogólna prognoza zagrożenia stanie się tym samym bardziej kompletna.
Zwiad wytycza szlak.