Prawdopodobny scenariusz przebiegu konfliktu w środowisku bezpieczeństwa Polski
Obecna sytuacja w globalnym, regionalnym jaki i lokalnym środowisku bezpieczeństwa Polski wydaje się być stabilną. Działania poszczególnych podmiotów je tworzących, przynajmniej w swej jawnej części nie budzą większych obaw. Czy jesteśmy zatem bezpieczni? Jako państwo, obywatele, społeczeństwo?
Poniższy rysunek przedstawia obszary środowiska bezpieczeństwa naszego kraju i ogólnie opisane działania jakie są w nich prowadzone, które mają bezpośredni wpływ na powstawanie zagrożeń w przedmiotowym środowisku, a tym samym mogą dotyczyć nas Polaków bezpośrednio.
Rys.: Działania wybranych podmiotów generujące zagrożenia w środowisku bezpieczeństwa Polski [opracowanie własne]
Przystępując do pisania tego artykułu, będącego niejako podsumowaniem moich dotychczasowych publikacji na łamach https://zyciestolicy.com.pl/ zastanawiałem się, który wariant do opisania prognozy zagrożenia wybrać. Ten najgroźniejszy? Czy ten najbardziej prawdopodobny? Wam pozostawiam ocenę, który został poniżej opisany.
Używając języka wojskowego w każdym konflikcie możemy wyszczególnić fazy jego trwania. Krótko mówiąc możemy wskazać czas, w którym poszczególne zagrożenia wystąpią. Dla przedmiotowej prognozy posłużę się fazami opisanymi przez Szefa Sztabu Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej Generała Armii Walerija Gierasimowa. Dlaczego? Z prostej przyczyny, który autorytet nadaje się najlepiej do tego jak nie ten, który posiada realne siły i środki do realizacji opisywanego scenariusza, patrz prognozy zagrożenia.
Gierasimow założył, że współczesny scenariusz konfliktu zbrojnego może przebiegać w sześciu FAZACH. Są to:
FAZA I – Rozpoczęcie działań podprogowych (działań hybrydowych)
FAZA II – Eskalacja działań podprogowych (działań hybrydowych)
FAZA III – Początek działań militarnych
FAZA IV – Kryzys [militarny – otwarte działania militarne]
FAZA V – Działania rozstrzygające
FAZA VI – Przywracanie pokoju
Rys.: Fazy rozwoju konfliktu wg. Gierasimowa [źródło: https://vpk-news.ru/sites/default/files/]
Tym samym w rosyjskiej sztuce wojennej opisano nowy rodzaj konfliktu, który cytowany autor nazwał konfliktem zbrojnym hybrydowego charakteru, a poniższy scenariusz opisuje możliwy jego przebieg na obszarze Polski, Litwy, Łotwy i Estonii.
[patrz artykuł https://zyciestolicy.com.pl/konflikty-zbrojne-hybrydowego-charakteru-przewrot-ideologiczny/ ].
Jakich zagrożeń na obszarze przyszłego konfliktu możemy oczekiwać w FAZIE I?
W tej fazie należy liczyć się ze wzrostem wrogiej aktywności w obszarach politycznym, ekonomicznym, społecznym jak też informacyjnym. Prawdopodobnie będą to próby dyskredytacji działań Polski na arenie międzynarodowej, dyskredytacji działań rządu oraz wysoko postawionych przedstawicieli administracji państwowej i wojskowej. Celem tych działań może być „przygotowanie” środowiska międzynarodowego na nadchodzący konflikt.
W FAZIE II prawdopodobnie używając dostępnych narzędzi takich jak dyplomacja oraz wybrane elementy Sił Zbrojnych (Wywiad oraz Służby Specjalne) eskalując działania w obszarach ekonomicznym i społecznym przeciwnik dążyć będzie do destabilizacji sytuacji w państwie będącym obiektem ataku.
FAZA III – oceniać należy, iż w tej fazie rozpoczną się działania w obszarze militarnym, ponieważ Siły Zbrojne zakończą już proces mobilizacyjnego rozwinięcia oraz dążyć będą do przemieszczenia się w rejony operacyjnego przeznaczenia.
Rys.: Pierwsza strona Karty mobilizacyjnej
Celem działania przeciwnika będzie zatem dezorganizacja, a wręcz nawet uniemożliwienie wykonania tego manewru. Prawdopodobnie w danym czasie uaktywnią się Siły Specjalne przeciwnika, które zostały wcześniej przerzucone na obszar państwa będącego obiektem ataku. Dochodzić będzie do regularnego naruszania przestrzeni powietrznej oraz militarnych prowokacji. Zintensyfikowane zostanie prowadzenie rozpoznania wojskowego. Dochodzić również może do wymiany ognia pomiędzy stronami konfliktu. W zależności od rozwoju sytuacji w obszarze konfliktu pojawić się mogą „zielone ludziki”, z zadaniem przejęcia kontroli nad rejonami kluczowymi – infrastrukturą krytyczną. W obszarze polityczno – społecznym celem działania przeciwnika będzie „wyłączenie państwa” (pamiętacie powiedzenie „wyłączyć rząd”?). Jeżeli to się uda konflikt może dobiec końca ze względu na fakt, iż agresor osiągnął założony cel.
FAZA IV – KRYZYS [militarny – otwarte działania zbrojne] prawdopodobnie nastąpi tylko i wyłącznie w momencie nieosiągnięcia założonych celów dla FAZY III, których osiągnięcie powierzy się Siłom Zbrojnym. Dojdzie zatem do pełnowymiarowego konfliktu zbrojnego.
Gdzie w obszarze militarnym w FAZIE IV jako państwo jesteśmy najbardziej zagrożeni? Odpowiedź na to pytanie znajdziecie w następujących artykułach:
- https://zyciestolicy.com.pl/kijem-wisly-nie-zawrocisz/
- https://zyciestolicy.com.pl/wstep-do-ogolnej-prognozy-zagrozenia-polski/
- https://zyciestolicy.com.pl/wstep-do-ogolnej-prognozy-zagrozenia-polski-czesc-ii/
Wracając do przebiegu konfliktu zbrojnego, jaki może być cel działania Federacji Rosyjskiej w FAZIE IV? Na obecną chwilę jedynym realnym celem agresji zbrojnej Federacji Rosyjskiej na Polskę, opisanym szeroko w wielu fachowych czasopismach wydaje się uzyskanie stałego połączenia lądowego z Okręgiem Kaliningradzkim z równoczesnym włączeniem Litwy, Łotwy i Estonii do Rosji (bez wnikania w jakiej formie). Aby to osiągnąć konieczne byłoby zajęcie przesmyku suwalskiego, który ostatnimi czasy stał się soczewką skupiającą uwagę USA oraz NATO. Taki scenariusz jest też przyczyną dyslokacji sił NATO w Polsce oraz we wspomnianych krajach bałtyckich o czym wielokrotnie informowało nasze Ministerstwo Obrony Narodowej. Możemy zatem przyjąć, iż tak założony cel jest wysoce prawdopodobny.
Rys.: Przesmyk suwalski [źródło: NATO, media]
Na czym polegać będzie istota działań w tej fazie, które Rosja może podjąć w ramach danego scenariusza dla osiągnięcia tak założonego celu.
Najprawdopodobniej rosyjska operacja zaczepna rozegra się w dwóch etapach:
ETAP I – uderzenia elektroniczne oraz rakietowo – powietrzne na elementy ugrupowania bojowego oraz infrastrukturę krytyczną, izolacja akwenu Morza Bałtyckiego.
ETAP II – po wywalczeniu przewagi powietrznej nad obszarem działań – lądowa operacja zaczepna.
W trakcie trwania obu etapów w cyberprzestrzeni prowadzone będą operacje informacyjne, a w obszarze społecznym psychologiczne.
Rys.: FAZA IV konfliktu zbrojnego hybrydowego charakteru – otwarte działania militarne
[opracowanie własne]
I w tym miejscu zgodnie ze scenariuszem Gierasimowa jest kolej na FAZĘ V – działania rozstrzygające. W tej fazie po osiągnięciu założonych celów FAZY IV agresor prawdopodobnie przejdzie do obrony na opanowanych rubieżach, poprawi położenie, zlikwiduje okrążone jednostki oraz rozpocznie negocjacje międzynarodowe.
FAZA VI – przywracanie pokoju – polegać będzie na wdrożeniu wynegocjowanych na forum międzynarodowym ustaleń.
Czy scenariusz ten jest możliwy?
Analizując wydarzenia na Ukrainie z 2014 roku: TAK.
Dlaczego? Musimy mieć na uwadze geopolityczne położenie Rosji i Polski. Praktycznie jako państwo Federacja Rosyjska posiada jeden niezamarzający port handlowy, a jest nim Kaliningrad. Pozostałe porty na Bałtyku (Wyborg, Ust-Ługa i Sankt Petersburg) są zależne od warunków atmosferycznych oraz tak jak w przypadku Sankt Petersburga warunków możliwości rozbudowy. Inne porty morskie Rosji leżą na akwenach będących pod kontrolą Japonii, towary z zajętego Krymu, który jest bez stałego lądowego połączenia z Rosją muszą być transportowane przez wody będące pod kontrolą Turcji, Grecji i NATO (akwen śródziemnomorski), a w przypadku portów na północy możliwości ich eksploatacji bardzo uzależnione są od warunków atmosferycznych. Chcąc zarabiać trzeba handlować. Aby handlować należy wszelkie dobra przetransportować. Z tego powodu Kaliningrad jako okno Rosji na Europę i Świat przedstawia tak dużą wartość, a Polska stoi na lądowej drodze handlowej z Europą. Ponadto, obecna sytuacja, gdzie Litwa, Łotwa i Estonia są członkami Unii Europejskiej i NATO jest pod względem gospodarczym i militarnym dla Rosji niekorzystną, tym samym potwierdza słuszne obawy NATO o możliwości rozegrania przez Federację Rosyjską konfliktu zbrojnego hybrydowego charakteru zgodnie z założeniami „Wielkiego scenariusza Gierasimowa”.
„Zwiad wytycza szlak”