Idea małych braci Ubogich powstała w 1939 roku, znajdując swoją realizację 7 lat później, już po wojnie. Stowarzyszenie „les petits frères des Pauvres” zostało założone w 1946 roku przez Armand Marquiset (1900-1981). Skupiało wówczas młode osoby, gotowe do pomocy najbiedniejszym. Tuż po zakończeniu II wojny światowej, najuboższymi byli ludzie starsi – osoby samotne, opuszczone, bez szans na pomoc. Dlatego właśnie Stowarzyszenie zdecydowało się pomagać tej właśnie, najbardziej potrzebującej części społeczeństwa.
Polskie Stowarzyszenie mali bracia Ubogich powstało 1 grudnia 2002 roku. Po kilku latach z doświadczeń polskich wolontariuszy za granicą powstała idea stworzenia podobnej organizacji w kraju. Na przełomie listopada i grudnia 2002 roku odbyło się seminarium pt: „Przerwijmy samotność tych, którzy w niej żyją”. Uczestniczyli w nim wspomniani wakacyjni wolontariusze „les petits frères des Pauvres” z całej Polski, przedstawiciele „les petits frères des Pauvres” z Francji, Federacji Międzynarodowej „les petits frères des Pauvres”, a także osoby zajmujące się na co dzień osobami starszymi w instytucjach. Ukoronowaniem seminarium było ukonstytuowanie się polskiego Stowarzyszenia mali bracia Ubogich.
Od początku istnienia mali bracia Ubogich w Polsce głównie działają w polskich miastach -Warszawie, Poznaniu i Lublinie. Od maja 2017 r. również w Pruszkowie, a od stycznia 2020 – we Wrocławiu i Świdniku.
Polskie Stowarzyszenie mali bracia Ubogich jest członkiem Międzynarodowej Federacji mali bracia Ubogich (The International Federation of the little brothers of the Poor/La Fédération Internationale des petits frères des Pauvres)
Działając nadal w trzech wymienionych powyżej miastach, starają się rozwijać swoją działalność, prowadząc jak najwięcej akcji na rzecz samotnych osób starszych.
A jak wygląda praca stowarzyszenia podczas pandemii koronawirusa? Ostatnie tygodnie przyniosły nowe wyzwania dla wszystkich. Podopieczni stowarzyszenia to w większości osoby po 80-tym roku życia, czyli w tzw. grupie wysokiego ryzyka.
*Pomagamy naszym seniorom m.in. w zakupach, które wolontariusze zostawiają bezpiecznie pod drzwiami. Dzięki jednej z zasad doboru podopiecznych i wolontariuszy w naszym Programie TWOJA OBECNOŚĆ POMAGA MI ŻYĆ, wielu wolontariuszy mieszka w okolicy swoich podopiecznych, co bardzo ułatwia sprawę. Pamiętamy też o potrzebie pomocy w wykupieniu recept czy realizacji bieżących opłat.
*Organizujemy posiłki. W tym niezwykle trudnym czasie we współpracy z firmami cateringowymi posiłki dostarczane są prosto pod drzwi naszych seniorów. Poza smacznym jedzeniem, nasi podopieczni dostają dużo więcej: poczucie bezpieczeństwa.
Jesteśmy w stałym kontakcie telefonicznym z naszymi podopiecznymi. Dzięki temu wiemy, jakie są ich bieżące potrzeby i możemy na nie sprawnie reagować. Z moją podopieczną, 92-letnią Danusią rozmawiam przez telefon codziennie, choćby po to, żeby zapytać jak się czuje i jak minął dzień. Staram się, by czuła się zaopiekowana. Ostatnio podczas rozmowy powiedziała mi, że ma ochotę na zupę ogórkową. Od razu wpadłam na pomysł, że zrobię jej niespodziankę, ugotuję zupę i zostawię pod drzwiami. Danusia zadzwoniła wieczorem podziękować, była bardzo zadowolona.
*Wspieramy psychologicznie poprzez ogólnopolski telefon zaufania. Wspieramy dobrą rozmową, bo wierzymy, że troski i kłopoty dzielone z drugim człowiekiem, maleją o połowę. Na numer (+48) 22 635 09 54 mogą zadzwonić seniorzy, którzy mają potrzebę porozmawiać z drugim człowiekiem, ale z powodu epidemii nie mają obok siebie nikogo, z kim można by podzielić swoje niepokoje. Telefon działa od poniedziałku do piątku w godzinach 17:00 – 20:00.
Jeśli ktoś jeszcze nie rozliczył PITu, to zachęcam, by przekazać 1% na nasz Telefon Zaufania dla osób starszych, który wspiera setki potrzebujących seniorów w całej Polsce. Twój 1% podatku przekażemy na zapewnienie starszym samotnym ludziom w całej Polsce wsparcia doświadczonych psychologów, którzy z uwagą i troską wysłuchają każdego. Pomogą poszukać rozwiązań w trudnościach i wesprą w trudnych momentach. Szczegóły: https://www.malibracia.org.pl/jedenprocent/
-Informowała Urszula Rogala wolontariuszka Stowarzyszenia Mali Bracia Ubogich w Warszawie.
Ponad to powstał Telefon Zaufania. Jest on szczególnie adresowany do osób starszych, samotnych, potrzebujących wsparcia psychologicznego. Ma przeciwdziałać izolacji społecznej osób starszych, a jednocześnie pełnić funkcję informacyjną i doradczą.
Zdajemy sobie sprawę z tego, że nie zdołamy być wszędzie z naszymi placówkami, ale dzięki Twojej pomocy wszędzie możemy dotrzeć z Telefonem Zaufania dla osób starszych. – mówi Joanna Mielczarek, Dyrektor Stowarzyszenia.
Telefon Zaufania dla osób starszych przynosi seniorom wsparcie. Po drugiej stronie słuchawki na seniorów czekają doświadczeni psychologowie. Z uwagą i troską wysłuchają każdego. Pomogą poszukać rozwiązań w problemach, wesprą w trudnych momentach.
*zdjęcie promujące przedstawia Urszule Rogala z jedną z podopiecznych p. Danusia
