W sierpniu tego roku Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków wpisał północno-wschodni fragment muru Gazowni Warszawskiej do rejestru zabytków – przekazał urząd dzielnicy Wola.
Władze Woli w maju 2018 roku zwróciły się do Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z prośbą o dokonanie wpisu dotyczącego zewnętrznego ogrodzenia wolskiej gazowni.
W czerwcu 2020 roku taki wpis uzyskały dwa odcinki ogrodzenia od strony ulicy Prądzyńskiego, a decyzją z końca sierpnia ochroną zostanie objęty także ostatni fragment, o który wnioskowaliśmy, zlokalizowany od strony ulic Kasprzaka i Krzyżanowskiego
– poinformował cytowany w komunikacie zastępca burmistrza Woli Adam Hać.
Ochrona wolskich zabytków jest jednym z naszych priorytetów, dlatego od dawna zabiegamy o ich rzeczywistą ochronę, także tych nie znajdujących się pod opieką dzielnicy
– dodał burmistrz Woli Krzysztof Strzałkowski.
Na terenie dzielnicy znajduje się 26 nieużytkowanych zabytkowych nieruchomości, których stan z każdym rokiem się pogarsza. Niestety brak pieniędzy zarówno w kasie dzielnicowej jak i miejskiej powoduje, że wydatki pozwalają jedynie na powstrzymanie przed pogarszaniem się tych budynków. Dzieje się tak, przede wszystkim dlatego, że całkowita adaptacja zabytkowych nieruchomości wedle szacunków kosztuje trzykrotnie więcej niż budowa nowego budynku od podstaw.
Nie ustają starania, by pozyskać środki i przywrócić „świadkom historii” nowe życie. Wspólnie z burmistrzem Śródmieścia i miejskimi radnymi z Woli zwróciliśmy się do Rządu o wpisanie rewitalizacji 26 wolskich kamienic do Krajowego Planu Odbudowy
– powiedział burmistrz Woli Krzysztof Strzałkowski. Dodał też, że w momencie gdy dzielnica nie pozyska środków to będzie szukała partnerów prywatnych.
Gazownia na Woli (obecnie przy ul. Kasprzaka 25) powstała w 1888 r., gdy pierwsza w Warszawie gazownia przy ul. Ludnej na Solcu przestała nadążać za potrzebami miasta na gaz. Na miejsce kompleksu wybrano tereny przy ul. Dworskiej (obecna ul. Kasprzaka) niedaleko bocznic kolejowych. W skład kompleksu gazowni wchodziły: gmach Aparatowni Pomiarowej, gmachy Odsiarczalni, kotłownia z kominem (niezachowana) i piecownia (nie istnieje), wieża ciśnień, Fabryka Chemiczna, wozownia oraz pomniejsze zabudowania. Od strony ul. Dworskiej na początku XX w. zbudowano domy mieszkalne. W latach 1886-1900 wybudowano olbrzymie obudowy na zbiorniki gazu od strony ul. Prądzyńskiego (które obecnie nie należą do terenu gazowni). Mają one ciekawą dekorację neoromańską i są jednym z najbardziej charakterystycznych elementów krajobrazu Woli.
PAP/AS
Mazowiecki konserwator sprzeciwiał się rozbiórce kamienicy przy Hożej 9A. Kamenicę i tak rozebrano
